در روزگاری که در آتن پایتخت یونان، مردم برای انتخاب رئیس جمع می شدند تا رئیس انتخاب کنند؛ در همان زمان یا وقت دیگر افلاطون گفته بود که مردم سالاری حکومت جاهلان است. حالا از چند و چون ماجرا که بگذریم، ظاهرا منظور افلاتون این بوده که مردم که همه عوام هستند و بیدهایی که به هرباد و تلنگری می لرزند و نمی توانند انتخاب درست داشته باشند در نتیجه مثل خودشان یک انسان جاهل و بی دانش را که فقط از نگاه پول و ثروت و امکانات مادی خوب است را انتخاب می کنند در حال که این حاکم یا رئیس در فریب و تحمیق عوام شهره است. در زمان حاضر اگر افلاتون زنده می بود، با یک نگاهی به احوال بعضی کشورها می انداخت باز به همان نظریه چندهزار قبل خود تاکید می کرد که به راستی نمی توان به انتخاب مردم مشروعیت عقلایی داد گرچه الآن بعضی از جوامع به یک درک نسبتا درستی از ت رسیده اند اما در زمان انتخابات طبق گرایشات منفی شان رای میدهند.
در افغانستانِ که اکثر مردم در زیر خط فقر فهم هستند و اکثریت بی سوادند، دموکراسی مطلقا بی معناست چون بارها نوشتم که ما حتی فرهنگیان و نخبگان ما که چیزفهمان جامعه محسوب می شوند با زهم با ذهن و ضمیر فاشیستی به میدان رقابت می آیند و در نتیجه چیزی تغییر نمی کند و باید سلطه غربی ها را نیز در انتخابات افغانستان دست کم نگرفت و خارجی ها با مصارف و هزینه هایی که انجام میدهند هیچ گاه حاضر نمی شوند که کسانی حاکم شوند که با اهداف و مقاصد آنان مخالف باشد.
بنابراین در انتخابات اخیر که واقعا افتضاحات بود، این نکته روشن شد که مردم سالاری در جامعه افغانی چیزی جز مسخره بازی نیست که ملت را فریب میدهند و به جهانیان هم.
مردم ,نمی ,یک ,سالاری ,شوند ,میدهند ,که مردم ,مردم سالاری ,شوند که ,در نتیجه ,که به
درباره این سایت